mblodha lulet e jetës
në mëngjesin e ftohtë
dhe
i plogësht
u ngrita nga (z)varri në këmbë
eca
pa e ditur ku më shpie dita
bëra gjumë qetas
pa menduar ku më shtrin nata
sa i hutuar që jam tash
që e di sa qetë që rrjedhin ditët
tani që kam mbjell mollën
do t’i lë ditët të e bëjnë të veten
unë
dua ta ujis mollën
për të dalluar jetën nga vdekja
për t’i lagur buzët me lëng molle
buzë jetës
